Marlena Idczak i Klementyna Folwarczyk

Wełna z recyklingu w służbie roślinom 

NAGRODA GŁÓWNA: MARLENA IDCZAK, KLEMETYNA FOLWARCZYK, POLITECHNIKA ŁÓDZKA

Biowłóknina ściółkująca to ekologiczna alternatywa dla powszechnie stosowanych agrowłóknin i agrotkanin na bazie włókien wytwarzanych z ropy naftowej. Biowłóknina jest w 100% biodegradowalna, po rozłożeniu się w glebie służy jako nawóz, jest w pełni kompostowalna i nie wytwarza szkodliwych substancji, które mogłyby wpłynąć na zdrowie czy rozwój roślin.

Proponowane rozwiązanie ma na celu ograniczenie tego negatywnego wpływu poprzez wykorzystanie recyklingu tkaniny wełnianej i przywracanie materiału do obiegu. Biowłóknina ściółkująca to ekologiczna alternatywa dla powszechnie stosowanych agrowłóknin i agrotkanin na bazie włókien wytwarzanych z ropy naftowej. Materiał ten jest w 100% biodegradowalny, po rozłożeniu się w glebie służy jako nawóz. Po nałożeniu przepuszcza wodę i powietrze, ale zapobiega rozwojowi chwastów dzięki blokowaniu docierania promieni UV do gleby. Chroni rośliny przed zimnem. W normalnych warunkach wytrzyma co najmniej 3 lata. Biowłókniny nie wytwarzają szkodliwych substancji, które mogłyby wpłynąć na zdrowie czy rozwój roślin. Wełna owcza to materiał o wyjątkowych właściwościach - posiada ona bardzo dobre właściwości izolacyjne, jak również zdolność pochłania wilgoci. 

Dlatego pierwszy etap projektu zakłada przekazanie używanej odzieży wełnianej przez konsumentów bądź odpadów poprodukcyjnych przez producentów do wyznaczonego punktu. Warunkiem jest przekazanie jednorodnego materiału. Drugi etap polega na sortowaniu odzieży oraz skrawków materiałów. Ubrania uszkodzone bądź zanieczyszczone będą odrzucane, natomiast, pozostała część zostanie poddana sortowaniu według koloru. Następnie zostaną usunięte wszelkie podszewki, metki, ekspresy czy guziki. Dzięki temu proces recyklingu nie będzie zakłócony, a “nowe” włókno będzie jednorodne. Wysortowana odzież oraz skrawki materiału zostaną przetworzone za pomocą mechanicznej maszyny rozdrabniającej. Najpierw przejdą one przez serię ostrzy, a następnie przez dwa cylindry – jeden chwytający, a drugi ciągnący. Dzięki temu tkaniny będą posiekane bardzo drobno. Proces ten będzie odbywał się bez środków chemicznych, a jedynie z stosunkowo małą ilością wody. W rezultacie powstanie “nowe” włókno wełniane. Dzięki maszynie zgrzeblarskiej włókno będzie mechanicznie rozplątywane, oczyszczane, po czym mieszane i zbijane. Tak przygotowane włókno może zostać odpowiednio uformowane i nawinięte na belki.

Biowłókniny ściółkujące mają podobne właściwości do obecnie używanej agrowłókniny, za to są w pełni biodegradowalne i po rozłożeniu służą jako naturalny nawóz. Po 3-7 latach w zależności od zastosowanej biowłókniny nastąpi jej całkowity rozkład w glebie a co za tym idzie - po odpadzie zawierającym wełnę nie zostanie najmniejszy ślad.